Ingluvie cogente, lupus dum dévora ossa ,
pars ossis fracti faucibus haesit ei :
Anxius, orat opem supplex pecudesque ferasque
insuper, et volucrum postulat auxilium.
Omnes respondent gruis ossea labra valere
os quod inhaerebat faucibus abstrabere.
Hauc lupus aggreditur, ululansque gemensque precatur
ne quam sola potest ferre, recuset opem .
Grus pretium poscit ; jurât lupus omne daturura
quod petet, et testes invocat ille deos.
Grus crédit, totumque caput mox ejus in ore
mergens, inveutum detrahit os vacuum.
Ereptus {sic) lupus exultat ; grus praemia poscit;
fallit eam verbis callidus ambiguis.
Ast ubi grus coepit nimis infestare dolosum ,
paucis edocuit se lupus esse lupum :
Sufficiat quod ab ore lupi salvum caput una
traxeris, et magnum sit tibi vita lucrum.
Crudelem mitis quisquis juvat, hinc doceatur
praemia ne speret, damna sed extimeat !
“De Lupo et Grue”