Laurentius Abstémius
De Asino et Vitulo
sinus et vitulus in eodem pascentes prato, sonitu campanae hostilem exercitum adventare praesenserant. Tum vitulus: “Fugiamus hinc, o sodalis (inquit) ne hostes nos captivos abducant.” Cui asinus: “Fuge tu (inquit) quem hostes occidere et esse consueverunt; asini nihil interest, cui ubique eadem ferendi oneris est proposita conditio.” Haec fabula servos admonet ne dominos magnopere mutare formident, modo prioribus deteriores futuri non sint.
“De Asino et Vitulo”
